کربلا یعنی ایمان،خرد، عمل به هنگام
الذین بذلوا مهجهم دون الحسین...
رچوع شود به ادامه مطلب
هنر این است که ما هنر فرزند رسول خدا و اصحاب آن حضرت را درک کنیم تا در تاریخ خودمان نقشی را که وظیفه الهی به عهده ی ما گذاشته است بتوانیم انجام دهیم.
سلام امام معصوم(امام باقردر زیارت عاشورا، امام زمان در زیارت ناحیه) به اصحاب امام حسین(علیه السلام) ،سلام به مقامی است که ظرفیت تجلی اسم سلام الهی را دارد به همین جهت باید روی اصحاب حضرت خیلی حساس باشیم.
اصحاب اولا هنر این را داشتند که زمانه شان را بشناسند،خیلی کار سختی است این کار.ثانیا متوجه بودندکه از طرف امام حسین(علیه السلام) دارد چه تاریخی به وجود می آید.
من در همین مسئله دوم گاهی یاد این روایت می افتم که می فرماید:روز قیامت معلوم می شود که قرآن دست نخورده تمام عمرش در بین بشر بوده است یعنی این همه تفسیر وتذکر هنوز ورود به قرآن نبوده است یعنی قرآن این قدر رفیع است.
آدم حس می کند به این جریان کربلا اگر کسی تازه نگاه کند ،حیرت می کند،چگونه یک عده قلیلی توانستند بفهمند امام دارد در تاریخ چه کار می کند!هنوز هم اگر زیر این آسمان بخواهد کربلایی واقع بشود فکر نمی کنم بیش از آن عده قلیل به صحنه بیایند!
عبور از گذرگاه ها مهم است. از ابوسفیان در چهره معاویه در جلوه یزید گذشتن خیلی کار مشکلی است،می بینیم که نمی آیند.این ها (اصحاب امام حسین (علیه السلام)) هرکدام ،یک تاریخ اند.از آنجایی که حکایت شهیدان حکایت فروزندگی انسان هایی است که فرهنگ فروزندگی را در تاریخ نهادینه کردند و با خون خود نامه ای برای ما نوشته اند که با یاد آنها همواره آن نامه را می خوانیم و خوب است که هر سال به سیره بعضی از آنها نظر کنیم.
کربلا را هر روز باید خواند....
رجوع شود به کتاب
"جایگاه تاریخی حادثه ها و هنر اصحاب کربلا در قهم آن"
اثر استاد طاهر زاده
